در آستانه انتخابات بزرگ هیات فوتبال مازندران و حواشی اخیر حمایت های یک طرفه رئیس فعلی از یک کاندید خاص، دلنوشته ای از سوی یکی از مربیان و کارشناسان فوتبال مازندران در این باب برای ما ارسال شد که در ادامه میخوانید.
استادیوم ۵ هزار نفری آمل در مرکز شهر حتی با تبدیل شدن به پروژه ملی اندرخم کوچه “چه کنم، چه کنم” جا مانده و حدود ۱۶ سال است که گام‌های مسؤولان کشوری، استانی و منطقه‌ای را به خود دید ولی این گام‌ها کارساز نبود.
سخنان رهبر معظم انقلاب مهر تأیید دیگری بر تأکیدات همیشگی ایشان نسبت به نقش جوانان در ساختن آینده ایران، پیشبرد گام دوم انقلاب و لزوم بهره‌وری از ظرفیت‌های آنان محسوب می‌شود. ایشان در بیانیه گام دوم انقلاب، از جوانان به عنوان فرصت ارزشمند و ظرفیت امید بخش کشور یاد کردند.
شنیده شده در شهرهای مختلف استان مازندران و مخصوصا شهرهای مهم و مرکزی استان، سیاسیونی که قصد ورود به شورای شهر را دارند به دنبال پست هیأت‌های ورزشی هستند.
بحث قومی گرایی و صحبت از شرق و غرب این روزها نقل محافل ورزشی هاست، مجادله ای بچگانه است که بعیید میدانیم رنگرز با این تجربه بالا بخواهد اسیر این سیاهنمایی ها شود و برنامه های خودش را بر پایه حذف شرقی ها و استفاده تمام و کمال از غربی ها بچیند.
وقتی صحبت از امکانات ورزشی به میان می آید، خاطره وجود پروژه های نیمه تمام در ما زنده می شود. پروژه هایی که برخی از آنان عمرشان به بیش از ۴۰ سال می رسد و اکنون باید مجدد بازسازی یا تخریب و نوسازی شوند در حالی که هیچ گاه مورد بهره برداری قرار نگرفته اند.
نه نیاز به هزینه دارد و نه مکان ویژه ای می خواهد، اما فعالیت بدنی متوسط به حدی پشت گوش انداخته شده است که تلفات آن در یک تا دو دهه آینده یقه و جان جامعه ایرانی را می گیرد!
یکی از ناجیان غریق می گوید: «۲ ماه است که امروز و فردا می‌کنند و حقوق ما پرداخت نشده است. ماه‌های تیر و شهریور حقوق دریافت نکردیم. حقوق خرداد و مرداد را هم نصفه و نیمه‌دریافت کرده‌ایم. تا کی باید ما این مدلی پیش برویم!؟»
بر اساس یک پژوهش علل نبود بازار کار مناسب برای دانش آموختگان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی بررسی و بهترین راهکار برای برون رفت از این مسئله ارائه شد.
در طول مدیریت حسین زادگان علی رغم تلاش برای حفظ آرامش در ورزش، ضعف ها و قوت هایی وجود داشت اما چهره سیاسی حسین زادگان هیچگاه به دل ورزشی ها جا خوش نکرد تا این مدیر غیرورزشی محبوب ورزشی ها نباشد. اما حضور حسن رنگرز موج عظیمی از خوشحالی را در بین ورزشی ها دنبال داشت.
با قطعی شدنِ خداحافظی بازنشسته ها از ادارات و هیات های ورزشی و عدم حضور مجدد روسای بازنشسته در انتخابات آینده؛ بخت جوانان برای کسب کرسی ریاست بیش از پیش شده و حالا با توجه ویژه ای که مدیرکل دستگاه ورزش به این موضوع دارد، جوانان بیشتر از قبل به آینده امیدوارند.
بازی معوقه هفته چهاردهم لیگ دسته اول فوتبال کشور امروز برگزار شد و رایکا برابر آلومینیوم اراک هم تن به شکست داد تا وارد فاز جدیدی از بحران ها شود.
خبر تلخ امروز ورزش ایران خداحافظی اجباری فاطمه چالاکی از کاراته بود. فاطمه چالاکی که به نام یگانه چالاکی نیز شناخته می شود به دلیل آسیب ناشی از سانحه تصادف در تابستان امسال که ضربه سختی به بینایی وی زد مجبور شد از دنیای کاراته خداحافظی کند.
هفته چهارم لیگ برتر فوتبال ایران، به احترام مرگ جانسوز #دخترآبی، با #یکدقیقه_سکوت برگزار شود.
فوتبال، بازی محبوبی که ۹۰ دقیقه چشم های مخاطبان را به خود خیره کرده است و نمی گذارد حتی پلک ها میان او و ثانیه های بازی خلالی ایجاد کند.
هفته نامه تخصصی ورزشی توپ پُر در بخش سر مقاله خود این هفته با انتقاد تند از بی عُرضگی مسئولین سیاسی ورزشی استان اینگونه سخن گفت که در ادامه میخوانید :
۱۷ مردادماه با تمام خوشی و ناخوشی‌هایش برای جامعه خبرنگاری یک روز به یادماندنی در تاریخ خاطرات پر از فرازونشیب در این حرفه محسوب می‌شود، ولی بی‌اعتنایی به خبرنگاران ورزشی حداقل در مازندران، این روز را برای این گروه از جامعه خبری به روزغربت و تنهایی تبدیل کرد.
در گذشته نه چندان دور هم رضا سوخته سرائی، رمضان تیموری، منوچهر برومند، ایرج گنجی، مهدی حبیب پور هم از مدال آوران سنگین وزن مازندران در ورزش کشورمان بودند.
هفته نامه تخصصی ورزشی توپ پُر در شماره جدیدش و در بخش ویژه این هفته تحلیلی بر علل فرار اسپانسرها در مازندران پرداخت که در ادامه این مطلب را می خوانید :
مردم استان نیازمند یک عزم جدی برای ساخت فضاهای ورزشی درخورشان آن‌ها هستند و در این راه باید کمر همت مسئولانه بست و به مصاحبه و آیین‌های گشایش اکتفا نکرد.
